Για τις (συνεχιζόμενες) αθλιότητες της Ζωής Κωνσταντοπούλου

Δήλωση για τις συνεχιζόμενες αθλιότητες της Ζ. Κωνσταντοπούλου

Έχουν περάσει 10 μέρες από τη στιγμή που δημοσιοποίησα τα τεκμήρια που αποδεικνύουν, πέρα από κάθε αμφιβολία, τη γελοιότητα και το ψεύδος των κατηγοριών που έχει εξαπολύσει εναντίον μου η Ζωή Κωνσταντοπούλου και το περιβάλλον της. Μετά από 10 μέρες, αντί να αποσύρει τα ανυπόστατα ψεύδη και τις συκοφαντίες, χωρίς καμιά ντροπή, συνεχίζει την επίθεση λάσπης, αποκαλώντας εμένα και τον σύζυγό μου «λαμόγια της αριστεράς» (συνέντευξη στον ΣΚΑΪ 5/1) και εμένα «δημόσιο υπάλληλο που διακινεί μαύρο χρήμα» (συνέντευξη στην ertopen 5/1).

Απαιτώ από την Ζ. Κωνσταντοπούλου να εμφανίσει στοιχεία για τις γελοίες κατηγορίες της και να τα προσκομίσει στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης (ή άλλο αρμόδιο όργανο), αλλιώς να τις αποσύρει και να ζητήσει συγνώμη.

Βέβαια, αν είχε οποιοδήποτε δεδομένο που να στοιχειοθετεί αυτά που λέει, θα το είχε ήδη καταθέσει, αντί να περιφέρει ανυπόστατες καταγγελίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα τηλεοπτικά πλατώ.

Αποδεικνύεται ότι η κ. Κωνσταντοπούλου μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε ψέμα ή τερατολογία για να χτυπήσει όποιον θεωρεί πολιτικό της αντίπαλο. Το ότι ανάγει σε πολιτικό της αντίπαλο την μαχόμενη αριστερά, και με έμφαση την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι κάτι που θα πρεπε να προβληματίσει όσους και όσες ακόμη πιστεύουν ότι υπάρχουν «από μηχανής σωτήρες» ή ότι αρκεί ο θολός αντιμνημονιακός λόγος, χωρίς καμία ταξική αναφορά, χωρίς διάθεση σύγκρουσης με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και ρήξη με την ΕΕ, για να απαλλαγούμε από το μνημονιακό ζυγό.

Για τις πολιτικές αιτίες της επίθεσης, παραπέμπω στην ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ: http://antarsya.gr/node/4118

Για τα υπόλοιπα, θα ήθελα να θυμίσω απλώς στην κ. Κωνσταντοπούλου ότι δεν είμαστε ίδιες. Έκαστη εφ’ ω ετάχθη.

Δέσποινα Κουτσούμπα

9/1/2017

—————————————————————————————————————————————–

 

Το παραπάνω ήταν η δημόσια δήλωσή μου στις 9/1/2017.

Για τους λάτρεις της λεπτομέρειας, παραθέτω όλο το ιστορικό, για να υπάρχει κάπου αναλυτικά, απαντώντας και σε κάποια ερωτήματα που μου τέθηκαν από φίλους και «φίλους». Ελπίζω ότι δεν θα χρειαστεί να επανέλθω.

Πώς ξεκίνησαν όλα;

Στις 30/12/2016 δέχτηκα μια απρόκλητη αισχρή συκοφαντική επίθεση από τον προσωπικό λογαριασμό στο facebook κάποιου κυρίου που ούτε γνώριζα ούτε και θέλω να γνωρίσω. Η καταγγελία αναπαρήχθη από τον λογαριασμό της Ζωής Κωνσταντοπούλου και όλες τις σελίδες της Πλεύσης Ελευθερίας στο facebook. Επέλεξα να μην απαντήσω, παρά μόνο δημοσιοποιώντας (το ίδιο βράδυ) τα στοιχεία που αποδείκνυαν την γελοιότητα της κατηγορίας –στη θέση και την έκταση που τους άρμοζε, δηλαδή κάτω από τις αναρτήσεις– και ζητώντας να αποσυρθεί το συκοφαντικό κείμενο.

Τις επόμενες μέρες ξέσπασε ειδησεογραφικός σάλος για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό της Πλεύσης Ελευθερίας, με αποχωρήσεις στελεχών και με τα εργασιακά θέματα των υπαλλήλων της Ζωής Κωνσταντοπούλου (υπαλλήλους τους οποίους πληρώνει ο προϋπολογισμός της Βουλής, σύμφωνα με το σκανδαλώδες προνόμιο που έχουν όλοι οι πρώην Πρόεδροι της Βουλής να έχουν στην υπηρεσία τους ισοβίως έναν αριθμό υπαλλήλων, 6 αν δεν κάνω λάθος). Βασικά ήρθαν στην επιφάνεια πράγματα που «σέρνονταν» εδώ και πολύ καιρό, από ανθρώπους που είχαν περάσει από την Πλεύση Ελευθερίας και τους οποίους δεν γνωρίζω καν.

Η κ. Κωνσταντοπούλου, αντί να απαντήσει στην ουσία των καταγγελλομένων, με ανάρτησή της στο facebook στις 4/1/2017 επανέλαβε την κατηγορία εναντίον εμού, του Παναγιώτη Σωτήρη (που είναι σύζυγος μου) και του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου (εκδότη του Unfollow) υπονοώντας ότι εμείς κρυβόμαστε και πίσω από τις καταγγελίες όσων έφυγαν από την Πλεύση και κατασκευάζοντας μια νέα θεωρία συνωμοσίας: «όποιος κάνει κριτική στην Πλεύση ή φεύγει από την Πλεύση, δεν είναι γιατί το κόμμα δεν έχει πολιτικές θέσεις, είναι προσωποκεντρικό ή ό,τι άλλο, αλλά γιατί κάποιος τον εξαγόρασε». Μάλιστα, η επίθεση κορυφώθηκε με μια αδιανόητη κίνηση: Την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017 η Ζωή Κωνσταντοπούλου βγήκε στην τηλεοπτική εκπομπή «Αταίριαστοι» του ΣΚΑΪ για να χρησιμοποιήσει μισή ώρα τηλεοπτικού χρόνου αποκαλώντας εμένα και τον σύζυγό μου «λαμόγια της αριστεράς», από τα οποία η ίδια η κα Κωνσταντοπούλου δίνει την ευκαιρία στην Αριστερά να «καθαρίσει». (Το βίντεο εδώ)

Η ίδια κ. Κωνσταντοπούλου που είχε δηλώσει ότι το «σκίσιμο των μνημονίων» ήταν ένα απλό «σχήμα λόγου», η ίδια κ. Κωνσταντοπούλου που δέχτηκε ασμένως τη σύμπραξη με τον Πάνο Καμμένο και επαινούσε τον Προκόπη Παυλόπουλο, η ίδια κ. Κωνσταντοπούλου που βοήθησε τον Α. Τσίπρα να κρύψει κάτω από το χαλί τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη 2015 (συμφωνία που αναγνώριζε πλήρως όλο το δημόσιο χρέος και ήταν ο προάγγελος του 3ου Μνημονίου), η ίδια κ. Κωνσταντοπούλου που δεν μπορούσε να αφήσει την καρέκλα του Προέδρου της Βουλής ακόμη και μετά τη μετατροπή του ΟΧΙ σε μεγαλοπρεπές ΝΑΙ, η ίδια κ. Κωνσταντοπούλου που ποτέ δεν αποκάλυψε τα «μαύρα ταμεία» ή τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με επιχειρηματικούς ομίλους, βγήκε να πει στο πανελλήνιο ότι τα «λαμόγια» βρίσκονται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τη ΛΑΕ!

Τα πλατώ του ΣΚΑΪ ήταν τόσο φιλόξενα στην κ. Κωνσταντοπούλου και τον συγχυτικό της λόγο (γιατί όχι; Το παιχνίδι τους έπαιζε άλλωστε…) που δεν «σκέφτηκαν» καν οι δύο δημοσιογράφοι να κάνουν μια απλή ερώτηση: πώς γίνεται η κ. Κωνσταντοπούλου, η τόσο κολλημένη με τους θεσμούς, η κ. Κωνσταντοπούλου που θα πήγαινε τη δανειακή σύμβαση της χώρας στα διεθνή δικαστήρια, αυτή η κ. Κωνσταντοπούλου αν είχε οποιοδήποτε στοιχείο που να στοιχειοθετεί κατηγορίες όπως «λαμόγια», «απόπειρα εξαγοράς», «δημόσιος υπάλληλος που διακινεί μαύρο χρήμα» (όπως είπε την ίδια μέρα σε συνέντευξη στην ertopen), να μην έχει ήδη καταφύγει σε κάποιον Εισαγγελέα ή στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης με τα «στοιχεία» της, αντί να περιφέρει τις καταγγελίες από το facebook στα τηλεοπτικά πλατό και τούμπαλιν; Δεν είναι αυτό μια λογική δημοσιογραφική ερώτηση; Ε, για τον ΣΚΑΪ μάλλον δεν είναι.

Δεν είναι λογική ερώτηση, φαίνεται, ούτε για πολλές εφημερίδες και ιστοσελίδες που «σήκωσαν» το θέμα τις επόμενες μέρες, παρουσιάζοντάς το ως «κόντρα» μεταξύ προσώπων ή ως «ξεκατίνιασμα μέσω facebook». Δεν υπήρξε καμία κόντρα ή ξεκατίνιασμα από την πλευρά μου ή από την πλευρά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Υπήρξε συνειδητή προσπάθεια να απαντηθεί το θέμα μόνο με τα απολύτως απαραίτητα στοιχεία που αποδείκνυαν το αβάσιμο των κατηγοριών, χωρίς να δοθεί συνέχεια. Άλλωστε, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε αντίθεση με την Πλεύση Ελευθερίας, έχει όργανα, συλλογικές διαδικασίες και πολιτικές θέσεις. Το μέτωπο για το οποίο παλεύει είναι αντι-ΕΕ και αντικαπιταλιστικό και εξ ορισμού δεν περιλαμβάνει προσωποκεντρικά κόμματα, αστικές δυνάμεις ή δυνάμεις που επιλέγουν να μην λένε κουβέντα για την ΕΕ και να χουν θολό «αντιμνημονιακό» λόγο, ψαρεύοντας στα θολά νερά –όπως άλλωστε έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Να το ξεκαθαρίσουμε: κανένα «ξεκατίνιασμα» δεν υπήρξε μεταξύ μας. Υπήρξε μια ξεκάθαρη επίθεση από την Ζ. Κωνσταντοπούλου, με συνειδητή χρήση χονδροειδέστατων ψεμάτων, στην οποία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απάντησε με πολιτική ανακοίνωση (την οποία προσυπογράφω πλήρως) όταν η κα Κωνσταντοπούλου είχε ήδη εμφανιστεί στον ΣΚΑΪ, αποδεικνύοντας ότι η επίθεση που ξεκίνησε δεν ήταν μια «προσωπική επιλογή» του κυρίου που την ξεκίνησε ή ένα «λάθος», αλλά τμήμα ενός ευρύτερου προσανατολισμού της Πλεύσης στα απόνερα της αστικής πολιτικής.

Η δήθεν απόπειρα δωροδοκίας (και κάποιες προσωπικές διευκρινίσεις)

Το τι ακριβώς συνέβη το αποδεικνύει η συνομιλία που έχω ήδη δημοσιοποιήσει (με ημερομηνία 13/11 και 15/11, ενώ η «απόπειρα εξαγοράς» καταγγέλθηκε ενάμιση μήνα μετά!). Ο Λευτέρης Χαραλαμόπουλος, δημοσιογράφος και εκδότης του UNFOLLOW και πλέον και του Report, με ενημέρωσε ότι θα ξεκινούσε εκπομπή στο ραδιόφωνο τον Γενάρη και (όπως κάθε επαγγελματίας που σέβεται τον εαυτό του) ήθελε να κάνει μαθήματα ορθοφωνίας πριν ξεκινήσει την εκπομπή. (Τα μαθήματα δεν ήταν «δήθεν ορθοφωνίας», όπως παρουσίασε η κα Κωνσταντοπούλου, κι αυτό μπορούν να το βεβαιώσουν κι άλλοι άνθρωποι στους οποίους απευθύνθηκα). Γιατί πήρε εμένα ο Λευτέρης; Γιατί είμαστε προσωπικοί φίλοι. Τέτοιοι φίλοι που μπορεί να με πάρει να μου ζητήσει να του βρω δάσκαλο ορθοφωνίας, όπως κι εγώ μπορώ να τον πάρω να του ζητήσω να με πάει μέχρι τον Πειραιά για να μη χάσω το πλοίο (πραγματικά περιστατικά). Η προσωπική φιλία μας με τον Λευτέρη είναι γνωστή. Το αστείο είναι ότι και στη Ζωή Κωνσταντοπούλου ο Λευτέρης με σύστησε το 2013, κατά τη διάρκεια της δίκης Μελισσανίδη κατά UNFOLLOW, ως προσωπική του φίλη.

Μια παρέκβαση: Επειδή έχει ξεκινήσει μια ποινικοποίηση των προσωπικών σχέσεων, είτε οι συζυγικές (ο Παναγιώτης Σωτήρης κατηγορείται ως «σύζυγος Κουτσούμπα» ή με το φοβερό τεκμήριο ότι έχει φωτογραφία του μαζί μου στο facebook. Κι αν σας είναι δύσκολο να με πιστέψετε, δεν έχετε παρά να ακούσετε τη συνέντευξη της κας Κωνσταντοπούλου στην ertopen, όπου το ανέφερε επί λέξει), είτε οι φιλικές, να πω μερικά πράγματα και για αυτό. Καταρχάς έχω φίλους. Κανονικούς φίλους, όχι μόνο από την αριστερά. Έχω φίλη κολλητή από το σχολείο που είναι βαφτισιμιά του Γ. Κεφαλογιάννη. Στην οικογένειά μου δεν συνηθίζαμε να κατηγοριοποιούμε τις προσωπικές σχέσεις με βάση τα κόμματα, ούτε καν να ψηφίζουμε όλοι το ίδιο κόμμα. Αρκεί να μην διαχειρίζονται εξουσία και να μην είναι διεφθαρμένοι –με τέτοιους κόβουμε σχέσεις. Δεν σημαίνει ότι με τους φίλους πρέπει να συμφωνούμε στα πάντα. Για την ακρίβεια, με τον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο είναι παροιμιώδεις οι ομηρικοί καβγάδες μας για διάφορα θέματα –μεταξύ αυτών και για το ότι επέλεξε να μπλεχτεί με την Πλεύση Ελευθερίας. Προφανώς και διαφωνούσα με αυτή του την επιλογή, κάτι που πολύ καλά γνώριζε και η ίδια η κα Κωνσταντοπούλου. Αλλά δεν με άκουσε. Και στον Παναγιώτη Σωτήρη είπα ότι διαφωνώ με την επιλογή του να πάει στη ΛΑΕ, αλλά δεν με άκουσε. Ούτε με τον Παναγιώτη χώρισα επειδή πήγε στη ΛΑΕ, ούτε με τον Λευτέρη τσακώθηκα επειδή βοήθησε την Πλεύση, ούτε με την κολλητή μου χάλασα σχέσεις επειδή δεν πήγε να ψηφίσει ΑΝΤΑΡΣΥΑ τον Σεπτέμβρη. Τι λέτε; Θα πρεπε;

Υπάρχει άλλη μια παρανόηση: το ότι είμαστε προσωπικοί φίλοι με τον Λευτέρη δεν σημαίνει ότι είμαστε υπεύθυνοι ο ένας για ό,τι κάνει ή λέει ή γράφει ο άλλος. Ο Λευτέρης είναι ένας πολύ καλός δημοσιογράφος. Ως τέτοιος, δεν συζητά τα ρεπορτάζ που ετοιμάζει με τους προσωπικούς του φίλους. Όπως κι εγώ δεν συζητάω μαζί του την πρόοδο της ανασκαφής μου. Και βέβαια, δεν τον συμβουλεύω για τις επιχειρηματικές του επιλογές –εκτός των άλλων, για όποιον με ξέρει είμαι τελείως ακατάλληλη για κάτι τέτοιο– ούτε είμαι υπεύθυνη για αυτές. Το περιοδικό UNFOLLOW  το στήριξα από τα πρώτα του τεύχη, γιατί εκτίμησα τη δημοσιογραφική δουλειά που έκανε και ο Λευτέρης και οι υπόλοιποι δημοσιογράφοι του περιοδικού. Συνεχίζω να το στηρίζω, όχι γιατί ο Λευτέρης είναι φίλος μου ή γιατί ο Παναγιώτης Σωτήρης, που δουλεύει πλέον εκεί, είναι σύζυγός μου. Το στηρίζω γιατί η δημοσιογραφική δουλειά του είναι άρτια. Με τον ίδιο τρόπο θα κρίνω και το περιοδικό Report. Είναι πράγματι δύσκολο να έχεις τους ολιγάρχες ως αφεντικά. Έχω πολλούς φίλους και γνωστούς δημοσιογράφους, που τυγχάνει να έχουν ως αφεντικά τον Αλαφούζο, τον Μπόμπολα, τον Καλογρίτσα, τον ΣΥΡΙΖΑ και πάει λέγοντας. Ξέρω ότι οι δημοσιογράφοι δεν χωρίζονται με βάση το ποιον έχουν ως «αφεντικό», αλλά χωρίζονται σε αυτούς που κάνουν τη δουλειά τους (με δημοσιογραφική δεοντολογία) και σε αυτούς που κάνουν τη δουλειά του αφεντικού τους (κρυπτόμενοι πίσω από τη δημοσιογραφική ιδιότητα). Ο Λευτέρης, όσα χρόνια τον γνωρίζω, ανήκει στους πρώτους.

Για να γυρίσουμε πίσω, ο Λευτέρης μου ζήτησε να του βρω δάσκαλο για ορθοφωνία, για μαθήματα ενός μήνα (του Δεκέμβρη ουσιαστικά, αφού τον Γενάρη θα ξεκινούσε εκπομπή). Γνωρίζω προσωπικά δύο λυρικούς τραγουδιστές: τον Αντώνη Σιγάλα και τη Μαργαρίτα Συγγενιώτου (μάλιστα τη δεύτερη τη γνώρισα μέσω του πρώτου!). Επικοινώνησα και με τους δύο. Τον Αντώνη Σιγάλα τον γνώριζα (και τον εκτιμούσα, τότε) ως ακτιβιστή της γκέι κοινότητας. Γνωριστήκαμε προσωπικά το 2014, πολύ πριν υπάρξει η Πλεύση Ελευθερίας. Ο διάλογος με τον κ. Σιγάλα έχει δημοσιοποιηθεί και μπορεί ο καθένας να καταλάβει τι ειπώθηκε, εκτός αν θέλει τόσο να διαστρεβλώσει τα πράγματα που να συνάγει «εξαγορά» από τη φράση «να βρούμε κάποιον που να χει ανάγκη τα λεφτά» (το «τα» με κεφαλαίο από το ωτοκορέτ του κινητού, έχει γίνει πια ανέκδοτο!). Να σημειώσω ότι ο διάλογος δημοσιοποιήθηκε γιατί στις 30/12 (όταν τηλεφώνησα στον κ. Σιγάλα να του ζητήσω τον λόγο γιατί κάποιος κύριος που δεν γνώριζα με κατηγορούσε με βάση μια ιδιωτική συνομιλία που είχα με τον ίδιο ενάμιση μήνα πριν) μου ανακοίνωσε ότι «τα ίνμποξ μας» τα χει δώσει στην κ. Κωνσταντοπούλου «να τα κάνει ό,τι θέλει». Η ιδιωτικότητα της συνομιλίας είχε ήδη παραβιαστεί από τον κ. Σιγάλα, κι όχι από μένα. (Επειδή έχω προκληθεί, θα πω ότι δημοσιοποίησα το απολύτως απαραίτητο τμήμα της συνομιλίας, αυτό που έδειχνε την συκοφαντία. Υπάρχουν μηνύματα και πριν και μετά, ας τα δημοσιοποιήσει η κα Κωνσταντοπούλου, αφού τα έχει στα χέρια της, αν πιστεύει ότι στηρίζουν τα λεγόμενά της).

Το χειρότερο είναι ότι ο κ. Σιγάλας εκείνο το βράδυ, όταν τηλεφωνηθήκαμε, μου είπε ότι δέχεται να κάνει μαθήματα ορθοφωνίας στον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο! Την επόμενη μέρα έστειλε μήνυμα στον Λευτέρη με το οποίο τον ενημέρωνε ότι δεν μπορεί να του κάνει μαθήματα λόγω της «σχέσης» του με την Πλεύση. Και μετά πρότεινε σε μένα κάποιους άλλους καθηγητές. Ούτε εκείνες τις μέρες ούτε και τις επόμενες ο κ. Σιγάλας δεν αναφέρθηκε σε καμία απόπειρα εξαγοράς. Και πώς να το κάνει άλλωστε; Θα ήταν πολύ φτηνό εκ μέρους του να πει ότι προσπάθησε κάποιος να τον εξαγοράσει με ιδιαίτερα ορθοφωνίας ενός μήνα που κοστολογούνται περίπου 20-30 ευρώ/ώρα! Γιατί δεν κατήγγειλε ο ίδιος ο κος Σιγάλας την «απόπειρα εξαγοράς» τότε ή αργότερα;

Να σημειώσω επίσης πως όταν έκανα την πρόταση στον κ. Σιγάλα, δεν ήξερα ότι ο κ. Σιγάλας είχε ήδη δουλειά, καθώς ήταν έμμισθος υπάλληλος στο γραφείο της κ. Κωνσταντοπούλου (από αυτούς που πληρώνει ο προϋπολογισμός της Βουλής, που λέγαμε πριν). Αν το ήξερα, θα του ζητούσα κατευθείαν να μου συστήσει κάποιον άλλον, αφού ο ίδιος είχε τα προς το ζην. Παρότι, όπως φαίνεται εκ των υστέρων, όταν κάποιος θέλει να συκοφαντήσει μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε τερατώδες ψέμα: στην ίδια συνέντευξη στην ertopen η κ. Κωνσταντοπούλου ισχυρίστηκε ότι πήγα να εξαγοράσω κι άλλον (το τρίτο άτομο που αναφέρεται στη συνομιλία, το όνομα του οποίου έχει σβηστεί), ο οποίος καμία σχέση δεν έχει με το κόμμα της! Αλλά άμα αρχίσει η κ. Κωνσταντοπούλου να λέει ψέματα, φαίνεται ότι δεν σταματά πουθενά. Πάντως, ένα είναι σίγουρο: δεν θα σταματήσω να προσπαθώ να βοηθήσω όποιον άνθρωπο μπορώ να βοηθήσω, επειδή κάποιοι αποδεικνύονται ψεύτες και συκοφάντες.

Επί 1,5 μήνα ούτε η κ. Κωνσταντοπούλου (η οποία έχει το τηλέφωνό μου, γνωριζόμαστε προσωπικά και έχουμε συναντηθεί κάποιες φορές) ούτε ο κ. Σιγάλας ούτε άλλος υπάλληλος του γραφείου της κ. Κωνσταντοπούλου και συγκεκριμένα μέλη της Πλεύσης (με τους οποίους γνωρίζομαι προσωπικά) δεν επικοινώνησαν μαζί μου να μου ζητήσουν τον λόγο ή να μου ζητήσουν εξηγήσεις, αν όντως είχαν κάποια υπόνοια για «απόπειρα εξαγοράς». Απλώς ένα ωραίο πρωί, 1,5 μήνα μετά το περιστατικό, βρέθηκα… κατηγορούμενη!

 

Γιατί γίνεται όλο αυτό;

Η απάντηση εδώ είναι πολυπαραγοντική, αλλά είναι αμιγώς πολιτική –όσο πολιτικό μπορεί να είναι κάτι όταν εκπορεύεται από ένα προσωποκεντρικό μόρφωμα που θέλει να επιπλεύσει στο αστικό σύστημα χωρίς καν πολιτικές θέσεις. Για την ακρίβεια, πολιτικό θέμα είναι το γιατί ενέπλεξε τα όνομά μου (και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και το όνομα του συζύγου μου (και την ΛΑΕ) στην καταγγελία. Σε ό,τι αφορά τον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο και το UNFOLLOW τα δεδομένα αναρτήθηκαν από το ίδιο το περιοδικό.  Θα μπορούσε να είχε επιτεθεί μόνο στον Λευτέρη (παρότι δεν θα πρεπε, μετά από όσα είχαν συμβεί) αλλά επέλεξε να εμπλέξει στο θέμα τη ΛΑΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Γιατί;

Εδώ και πολύ καιρό η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει επιλέξει μια άλλη… πλεύση, που καμία σχέση δεν έχει με την αριστερά –ή μάλλον έχει τόση σχέση όση χρειάζεται για να αντλήσει ψήφους και από αυτή τη δεξαμενή. Η λειψή πολιτικοποίησή της και η λειψή σχέση της με το κίνημα και την ριζοσπαστική αριστερά την οδήγησαν στο να μη βγάλει κανένα πολιτικό συμπέρασμα από την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, παρά να αποδώσει ατομικές ευθύνες στον Τσίπρα για «προδοσία». Καμία αντίληψη για την πολιτική γραμμή που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, καμία αναφορά στο τι σημαίνει ΕΕ, παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, καμία αναφορά σε ταξικά συμφέροντα. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, πάντοτε ο λόγος της ήταν πολύ λιγότερο πολιτικός και πολύ περισσότερο «επί προσωπικού». Μια αντίληψη της πολιτικής με βάση τις «προσωπικότητες», την «ατομική συνέπεια», τη θολούρα πολιτικών θέσεων και το «επικοινωνιακό γκελ» -ό,τι δηλαδή συγκροτεί και τα βασικά στοιχεία που χρησιμοποίησε ως «όπλα» η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για να φτάσει στην κυβέρνηση και μετά στο 3ο Μνημόνιο (απλώς θυμίζω πόσο πολύ η κεντρική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, όσο έφτανε κοντά στις εκλογές του Γενάρη του 2015, στοχοποιούσε περισσότερο τον Α. Σαμαρά ως πρόσωπο από όσο την πολιτική του…). Με το ίδιο πρίσμα διάβασε, καθώς φαίνεται, και την «αποτυχία» της ΛΑΕ να μπει στη Βουλή τον Σεπτέμβρη του 2015. Όταν η μόνη έγνοια σου είναι η συμμετοχή στο κοινοβούλιο, όταν η μόνη πολιτική που ξέρεις είναι η επίκληση των αστικών θεσμών, εύκολα υιοθετείς τέτοιους τρόπους σκέψης.

Αφού δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής, η Ζ. Κωνσταντοπούλου θα μπορούσε να πάρει πίσω την δικηγορική της άδεια και να καλύψει τον χαμένο χρόνο στην επαφή της με το κίνημα, ακολουθώντας -για παράδειγμα- τον δρόμο της Άντας Κολάου. Αντί γι’ αυτό, η Ζ. Κωνσταντοπούλου επέλεξε να κάνει ό,τι κάθε επαγγελματίας πολιτικός με φιλοδοξίες: να φτιάξει ένα προσωποκεντρικό μόρφωμα χωρίς θέσεις, με μόνο στόχο την είσοδο στο κοινοβούλιο. Αρχικά διάφοροι άνθρωποι νόμιζαν ότι θα κομίσει κάτι νέο ή κάτι συνεπές και ασχολήθηκαν (μεταξύ αυτών και άνθρωποι αριστεροί). Όσοι γνωρίζω έφυγαν αηδιασμένοι (αυτοί που γνώριζα εγώ έφυγαν πολλούς μήνες πριν).

Είναι σαφές ότι η κ. Κωνσταντοπούλου είχε βγάλει άλλα συμπεράσματα από τις πρόσφατες «περιπέτειες». Καταρχάς ότι ένα (αστικό) κόμμα για να μπει στο κοινοβούλιο χρειάζεται στήριξη από κάποιο ή κάποια τμήματα της αστικής τάξης. Έτσι φτάσαμε στην κολεγιά με το Αλαφουζέικο. Πολύ πριν την συνέντευξη της 5/1 η Ζ. Κωνσταντοπούλου είχε βρει φιλικό στασίδι στον ΣΚΑΪ.

Το δεύτερο συμπέρασμα φαίνεται πως είναι ότι το «αντιμνημόνιο» χωράει πολλούς και «τα ψήφια δεν βρωμάνε». Εδώ και καιρό εκπρόσωποι της Πλεύσης εμφανίζονται σε εκπομπές του φασιστοκάναλου Art, ενώ ο ίδιος ο Στέφανος Χίος αποκαλεί την κα Κωνσταντοπούλου «καπετάνισσα Ζωή», χωρίς καμία αντίδραση από την ίδια ή την Πλεύση. Αποκορύφωμα μιας μακράς πορείας ήταν το (προβοκατόρικο) πρωτοσέλιδο του Μακελειού στις 3/1/2017, το οποίο και σχολίασα δημόσια. Το πρωτοσέλιδο αυτό δεν απαντήθηκε ούτε καν με μια ολιγόλογη ανάρτηση, ούτε από την ίδια ούτε από τους δορυφόρους της, παρότι σε αυτό ο Σ. Χίος την καλούσε σε… πολιτειακή εκτροπή («μαζί με το στρατό», έγραφε). Κι όμως, εκείνη και την επόμενη μέρα οι σελίδες της Πλεύσης είχαν ως κύριο θέμα την συκοφαντία εναντίον στελεχών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΛΑΕ…

Ο κόσμος της αριστεράς, και κυρίως ο κόσμος που προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, που δεν τα παρακολουθεί αυτά (και καλά κάνει) και που έχει μάθει σε μια γενική έκκληση ενότητας (χωρίς να κοιτάζει το πολιτικό περιεχόμενο), πίεζε για ενότητα ΛΑΕ-Πλεύσης. Πιστεύω ότι το σενάριο της «εξαγοράς» ξεκίνησε να πλέκεται στα μέσα Δεκεμβρίου. Στις 13 Δεκεμβρίου έγινε η βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου της Ν. Βαλαβάνη, στο πάνελ της οποίας συμμετείχε και η Ζ. Κωνσταντοπούλου. Από εκείνη τη μέρα και μετά, υπήρχε ιδιαίτερη πίεση από κόσμο της αριστεράς για μια συμπόρευση ΛΑΕ-Πλεύσης και των δυνάμεων που ήταν σε αυτό το πάνελ (η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ήταν, βέβαια, αλλά είπαμε: συζυγική ευθύνη). Ούτε η ίδια η κ. Κωνσταντοπούλου θέλει να «τα βρει» με κανέναν και να συζητήσει πάνω σε πολιτικές θέσεις (εκτός πια κι αν κάποιος αποδέχεται τη μονοκρατορία της, όπως δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ αποδέχονταν ασμένως τη μονοκρατορία της ηγετικής ομάδας του Τσίπρα, με τα γνωστά αποτελέσματα…), ούτε πολύ περισσότερο όσοι έχουν μαζευτεί γύρω της, που ονειρεύονται βουλευτιλίκια –και οποιοδήποτε «ηχηρό όνομα» σε ψηφοδέλτια διακυβεύει αυτά τα «όνειρα».

Για να τα συμπυκνώσω, αυτή η επίθεση έγινε:

-Γιατί το «όλοι είναι διεφθαρμένοι στη δεξιά και στην αριστερά και η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι η μόνη αδιάφθορη» ψαρεύει ψήφους στα θολά νερά του αντιμνημονίου. Συνωμοσιολόγοι, άστεγοι δεξιοί, ακόμη και εθνικιστικά κομμάτια, ή γενικώς όποιος ακόμη ψάχνει έναν «σωτήρα» μπορούν να στοιχηθούν πίσω από την εκστρατεία «να ξεβρωμίσει ο τόπος» -άλλο βέβαια αν το «να ξεβρωμίσει ο τόπος» (έτσι απολίτικα) είναι κατεξοχήν το οπλοστάσιο της ακροδεξιάς!

Γιατί η ιδιότυπη προεκλογική εκστρατεία της Πλεύσης ξεκίνησε με δημόσια επίθεση στην μαχόμενη αριστερά, στην αντιΕΕ και αντιευρώ αριστερά (ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ, εξ ου και εμπλέχθηκε και ο σύζυγός μου, κατά τα άλλα άσχετος με το περιστατικό, μόνο και μόνο επειδή είναι στη ΛΑΕ!), δίνοντας διαπιστευτήρια στο σύστημα από το οποίο επιθυμεί να στηριχτεί.

Γιατί η Πλεύση δεν έχει (κι ούτε θέλει να αποκτήσει) πολιτικές θέσεις, με βάση τις οποίες να απαντήσει ναι ή όχι στην όποια πολιτική συνεργασία της προταθεί (όχι από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προφανώς), και ο μόνος τρόπος είναι να επιτεθεί προσωπικά σε κάποιους που θα ονοματίσει «λαμόγια» ώστε η απάντηση σε όποια έκκληση ενότητας να είναι «εσείς καλύπτετε λαμόγια, γι’ αυτό δεν συνεργάζομαι μαζί σας».

Για να πει προκαταβολικά ότι όποιοι έχουν φύγει ή όποιοι θα φύγουν στο μέλλον από την Πλεύση Ελευθερίας δεν έφυγαν γιατί είχαν διαφωνίες με ένα κόμμα που δεν υφίσταται καν ως κόμμα, αλλά γιατί «εξαγοράστηκαν», «πουλήθηκαν», ήταν εξαρχής «βαλτοί», και να καλύψει τον επικοινωνιακό θόρυβο από τις αποχωρήσεις των στελεχών της.

Η ένταση της προσωπικής επίθεσης, με τη συκοφαντία και τα πρωτοφανή ψέματα, έχει επίσης ως στόχο να τρομοκρατήσει προκαταβολικά όποιον ήθελε ή θέλει να μιλήσει για το τι συμβαίνει στο περιβάλλον της κας Κωνσταντοπούλου. Ήδη άλλωστε η επίθεση δεν αφορά μόνο εμένα και τον Παναγιώτη Σωτήρη, αλλά συμπεριλαμβάνει και τα πρώην μέλη της Πλεύσης Ελευθερίας, για τα οποία δημοσιοποιούνται ακόμη και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα από στόματος της κας Ζ. Κωνσταντοπούλου (αλλά και άλλων στελεχών, βλ. Έθνος 8/1/2017), που κατά τα άλλα κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη.

Το πιο αστείο από όλα είναι ότι η κα Κωνσταντοπούλου μιλά για «συμφέροντα» που υποκινούν εμένα ή τον σύζυγό μου, χωρίς βέβαια να τα κατονομάζει. Ε, και σε αυτό διαφέρουμε: γιατί η δικιά μας αριστερά (κι εγώ προσωπικά) έχουμε στραφεί ενάντια σε κάθε εκπρόσωπο του κεφαλαίου, με το όνομά του και με τρόπο ιδιαίτερα ενοχλητικό (τον κινηματικό): τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Βαρδινογιάννη, τον Μελισσανίδη, τον Μπόμπολα, τον Κοπελούζο, τον Λάτση, τον Νιάρχο, τον Γιαννακόπουλο –και ξεχνάω και πολλούς. Ας προφέρει αυτά τα ονόματα πρώτα η κα Κωνσταντοπούλου (και μάλιστα από τα πλατώ του… ΣΚΑΪ!) και μετά ας μιλά για «καταγγελίες που κάνει επώνυμα». Γιατί ως τώρα μόνο το δικό μου επώνυμο έχει βάλει στο στόχαστρο.

Θα μπορούσα να πω και πολλά άλλα, όπως να συγκρίνουμε τα πόθεν έσχες μας για να δούμε ποιος μπορεί να «δωροδοκήσει» και ποιος όχι, αλλά λέω να μην πέσω στο επίπεδό τους στο επίπεδο ενός ανθρώπου που επαναλαμβάνει εμφατικά παντού ότι είμαι υπάλληλος του υπουργείου Πολιτισμού, λες και αυτό αποτελεί κάποια κατηγορία ή κάποιου είδους… προειδοποίηση.

Η κα Ζ. Κωνσταντοπούλου δεν έχει κανένα δικαίωμα πλέον να αναφέρεται στη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία και τα δικαιώματα, αφού απέδειξε ότι αυτές οι έννοιες δεν είναι παρά σημαία ευκαιρίας που τη χρησιμοποιεί όποτε κι αν τη βολεύει. 

Οι συνεργάτες της κας Κωνσταντοπούλου, όσοι τουλάχιστον συμμετέχουν σε αυτή την επίθεση λάσπης, προφανώς έχουν απωλέσει πλήρως τη συνείδησή τους.

 

Δεν μετανιώνω για όλες τις φορές που στο παρελθόν στήριξα τη Ζωή Κωνσταντοπούλου σε επιθέσεις σεξισμού ή λάσπης που δέχτηκε, γιατί –σε αντίθεση με εκείνην– εγώ δεν έχω δυο μέτρα και δυο σταθμά. Δεν παραγράφω το έργο που έκανε ως βουλευτής της αντιπολίτευσης ή για το θέμα του δημόσιου χρέους (παρότι το έκανε με επίγνωση ότι η κυβέρνηση που στήριζε είχε ήδη αποδεχτεί όλο το  δημόσιο χρέος στις 20/2). Όμως δεν είναι τα πρόσωπα που παραμένουν αναλλοίωτα στην ιστορία, είναι οι ιδέες. Τα πρόσωπα και οι πολιτικές τους πρακτικές αλλάζουν. Κάποτε νόμιζα ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι μια αστή πολιτικός που η προσκόλλησή της στις αρχές της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας μπορούν να τη φέρουν από την πλευρά του κινήματος και της Αριστεράς (όπως έχει συμβεί πολλές φορές στην ιστορία). Τώρα πια ξέρω ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι μια αστή πολιτικός που η προσκόλλησή της στο να κάνει καριέρα στην πολιτική μπορεί να τη φέρει σε όποια πλευρά θα της εξασφαλίσει αυτό. Κι ότι, δυστυχώς, είναι έτοιμη να πατήσει επί πτωμάτων για να το πετύχει.

Ε, ας μάθει ότι δεν προσφερόμαστε για κάτι τέτοιο.

Δεν χρειάζονται άλλες εκκλήσεις ενότητας για να «σωθεί η Αριστερά». Η Αριστερά δεν θα σωθεί από τους επαγγελματίες της πολιτικής. Ούτε ο λαός θα σωθεί με τα θολά αντιμνημονιακά μέτωπα-παραλλαγές του ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται να δούμε την πραγματικότητα κατάματα, χρειάζεται να δούμε τις πολιτικές αιτίες που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην υποταγή στην ΤΙΝΑ και να διαχωριστούμε πλήρως από αυτές. Χρειάζεται ξεκάθαρη ταξική λογική ενάντια στον εχθρό: το κεφάλαιο, την ΕΕ, τον ιμπεριαλισμό. Χρειάζεται ξεκάθαρο πλαίσιο για την απαλλαγή από τα δεσμά των μνημονίων με την έξοδο από την ΕΕ, υπέρ όχι του ενός ή του άλλου επιχειρηματικού ομίλου, αλλά ξεκάθαρα υπέρ των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και χρειάζεται οργάνωση του λαού και κίνημα, κι όχι «σωτήρες» ή «πεφωτισμένοι ηγεμόνες».

Σε ό,τι με αφορά προσωπικά, στη συνδικαλιστική και πολιτική μου πορεία έχω δεχτεί πολύ χειρότερες απειλές και επιθέσεις. Επέζησα από όλες, γιατί  έχω συντρόφους και συντρόφισσες, με τους οποίους είμαστε στρατευμένοι σε ιδέες και αυτό δεν μπορεί να λοιδορηθεί με κανέναν τρόπο.

 

(Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους φίλους και φίλες, συναδέλφους, συναγωνιστές και συντρόφους-ισσες για τη βοήθεια που μου πρόσφεραν αυτές τις μέρες. Σε όσους ή όσες επιλέγουν την τακτική των «ίσων αποστάσεων» απέναντι σε μια πρωτοφανή και αποδεδειγμένη συκοφαντία, θα τους συμβούλευα αν δουν κάποιον μαχαιρωμένο πισώπλατα, να μην τον ρωτήσουν αν έκανε κάτι για να το προκαλέσει. Θα επιζήσουμε όμως, το χρωστάμε σε όσους υποφέρουν πολύ περισσότερα από μας!)

 

Mια συνέντευξη στην ertopen (και) για το θέμα αυτό

Το δημοσίευμα του ΠΡΙΝ και της Εργατικής Αλληλεγγύης για το θέμα


 

UPDATE 11/1/2017:

Έχουν περάσει 12 μέρες από τις ψεύτικες καταγγελίες, και βέβαια δεν έχει παρουσιαστεί κανένα στοιχείο από πλευράς των ψευδολόγων. Την επίθεση εναντίον μου πλέον έχουν αναλάβει διάφορα προφίλ στο facebook, από το περιβάλλον της Πλεύσης και πέριξ. Δεν έχω σκοπό να δώσω καμία συνέχεια στο γεγονός, όμως πρέπει να μπορώ να υπερασπιστώ και τον εαυτό μου από τα ψέματα. Οπότε θα συνεχίσω από εδώ να απαντάω τις νέες ψευδολογίες, για να υπάρχει η καταγραφή.

  1. Υπάρχουν άλλοι 3 δάσκαλοι ορθοφωνίας, που δεν ανήκουν σε κανένα κόμμα, και μπορούν να βεβαιώσουν ότι το μάθημα ορθοφωνίας που προτάθηκε ήταν πραγματικό. Τόσο τα στοιχεία τους όσο και οι διάλογοι που τα αποδεικνύουν αυτά θα δοθούν σε όποιον αρμόδιο φορέα, όταν και εφόσον οι ψευδολόγοι μπορέσουν να πάνε κάπου να καταθέσουν έστω και ένα στοιχείο που να στηρίζει τα ψέματά τους.
  2. Καλό είναι να διαβάσετε και αυτήν εδώ τη μαρτυρία, από άνθρωπο που δεν γνωρίζω προσωπικά, εδώ. Ιδίως μου έκανε εντύπωση αυτό το σημείο του κειμένου (η ορθογραφία δική του): “Αφού ήδη είχα διαβάσει ότι σχετικό κείμενο είχε δημοσιευθεί, επικοινώνησα με άτομο που γνωρίζω και το οποίο έχει προσωπικές σχέσεις με την Ζ.Κ και θεωρείτε στέλεχος του κόμματος της.
    Του ανέφερα τις ενστάσεις μου για τις καταγγελίες της Κωνσταντοπούλου και η απάντηση που έλαβα ήταν: “Θεωρείς αφελή την Ζωή; Αν δεν είχε ατράνταχτα στοιχεία για τα όσα καταγγέλλει, θα εισέπραττε μια αγωγή, θα καταδικαζόταν και θα έβαζε ταφόπλακα στο πολιτικό της μέλλον. Περίμενε λίγο και θα δεις. Θα αποκαλυφθούν πράγματα σε βάρος της Κουτσούμπα που ούτε τα φαντάζεσαι”. (…) Ξαναεπικοινωνώ με το πρόσωπο που ανέφερα από την “Πλεύση Ελευθερίας” και ζητώ εξηγήσεις, επικαλούμενος τα όσα μου είχε αναφέρει στην προηγούμενη συζήτησή μας, γνωστοποιώντας του παράλληλα ότι θα κάνω σχετική ανάρτηση στο μπλοκ μας. Αρχισε να μου τα “μασάει” παρουσιαζόμενο κι αυτό εξαπατημένο από τις “πληροφορίες που διέρρεαν”.
  3.  Κάποιος άλλος κος Κλουζώ, σε ιδιωτική αλληλογραφία (βλ. φωτογραφία) που δημοσιοποίησε ένα από τα προφίλ που έχουν αναλάβει να αποδείξουν δήθεν τα ψέματά μου, αναφέρει με τόση βεβαιότητα ότι ήμουν τόσο φίλη με τον κ. Σιγάλα ώστε ταξίδεψα μαζί του κάποτε στη Γερμανία. Στη Γερμανία έχω ταξιδέψει τις εξής φορές: 2 φορές όταν δούλευα σε εκδοτικό οίκο (πριν από το 2005), με έξοδα του εκδοτικού οίκου για να κρατήσω το περίπτερο στην Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης (πληρωμένα όλα από τη δουλειά), 1 φορά το 2006 για να κάνει μια ειδική εξέταση η μητέρα μου που χάσαμε το 2007 (πληρωμένα τα έξοδα από την οικογένειά μου) και μία ακόμη το 2011, όταν με κάλεσαν συνδικάτα της Γερμανίας για εκδήλωση σχετικά με τα κινήματα των πλατειών με ομιλητές από Ελλάδα, Ισπανία, Βρετανία (πληρωμένα από τους διοργανωτές της εκδήλωσης). Τον κο Σιγάλα τον γνώρισα προσωπικά το 2014. Ποτέ δεν ταξιδέψαμε μαζί ούτε στη Γερμανία ούτε πουθενά αλλού, έχουμε βρεθεί μόνο στην Αθήνα. Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του…
  4. Πληροφορήθηκα από ρεπορτάζ εφημερίδας ότι ο κ. Σιγάλας έπαψε να είναι υπάλληλος του γραφείου της πρώην Προέδρου της Βουλής στο τέλος Νοέμβρη (ήταν από τον Ιούλιο 2016). Ούτε κι αυτό το ήξερα όταν έγραφα το παραπάνω κείμενο.
  5. Επειδή βλέπω και μια νέα “επιχειρηματολογία”, με το καινοφανές επιχείρημα ότι η κα Ζ.Κωνσταντοπούλου δέχτηκε επίθεση (!), να υπενθυμίσω ότι 1. Το προφίλ μου είναι δημόσιο όπως και το μπλογκ μου. Ποτέ μέχρι τις 4/1 που δέχτηκα την επίθεση για δεύτερη φορά δεν έγραψα ούτε κάτι θετικό ούτε κάτι αρνητικό για την Ζ. Κωνσταντοπούλου και την Πλεύση Ελευθερίας -πέρα από την υπεράσπιση από άδικες και συκοφαντικές επιθέσεις. 2. Ποτέ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν ασχολήθηκε σε κανένα κείμενό της με την Πλεύση Ελευθερίας εκτός από το Δελτίο Τύπου που έβγαλε ΜΕΤΑ την επίθεση από τα τηλεοπτικά πλατώ του ΣΚΑΪ.
  6. Για όσους και όσες λένε “δεν έχω τα στοιχεία για να τοποθετηθώ”, καλό θα ήταν να θυμούνται ότι -στο νομικό μας πολιτισμό, κι αυτά ήξερε μια χαρά να τα λέει η κ. Κωνσταντοπούλου μέχρι πρότινος- αυτός που σε κατηγορεί ως ένοχο έχει το βάρος να φέρει έστω μια μικρή, τόση δα αποδειξη. Δεν το χουν κάνει. Ακόμη κι αν πάρουμε τοις μετρητοίς όλα αυτά που έγραψε ο κος Καραναστάσης, όμως, πείτε μου σας παρακαλώ (όλοι εσείς που δήθεν ψάχνετε “στοιχεία”), με ποια ακριβώς εμπλοκή στο περιστατικό ο σύζυγός μου κατονομάστηκε απο τη Ζ. Κωνσταντοπουλου ως “λαμόγιο”; μεταξύ θύτη και θύματος δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις, λυπάμαι…

UPDATE 19/1/2017

Έχουν περάσει 20 μέρες από την προσπάθεια συκοφάντησής μου και κανένα στοιχείο δεν έχει εμφανιστεί για τα ψέματα που έχουν ειπωθεί και συνεχίζονται να λέγονται εναντίον μου. Όσοι και όσες έλεγαν ότι “αν δεν δώσουμε τροφή στο θέμα, θα ψοφήσει” έχουν ήδη διαψευστεί. Τόσο γιατί μια σειρά από “προφίλ” έχουν αναλάβει πλέον υπογείως να με συκοφαντούν, όσο και γιατί η κ. Κωνσταντοπούλου στις δύο συνεντεύξεις που έδωσε στις 17 και 18/1/2017 συνέχισε και διάνθισε την ψευδολογία. Δεν πρόκειται να δώσω άλλη τροφή σε αυτή την αρρώστια. Θα πω μόνο ότι είμαι περήφανη που επί 20 μέρες που προσπαθούν δεν έχουν βρει απολύτως τίποτα για να μου προσάψουν. Αυτό βέβαια το ήξερα από πριν. Τώρα ελπίζω να το έχουν καταλάβει όσοι και όσες είναι στοιχειωδώς εχέφρονες.

Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι το θολό πολιτικό στίγμα, η γενική επίκληση ενάντια στα μνημόνια χωρίς απάντηση για το πώς θα απαλλαγούμε από αυτά, ο πατριωτικός τόνος παλαιάς κοπής, που αποπνέουν οι ίδιες συνεντεύξεις. Δηλαδή ένας νέος κακοσερβιρισμένος ΣΥΡΙΖΑ του 2014, με την προσθήκη ότι “ο αγώνας δεν είναι ταξικός” -ναι, προφανώς, γιατί αν τον έβλεπε η κ. Κωνσταντοπούλου ως ταξικό αγώνα θα έπρεπε να ονοματίσει τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Μπόμπολα και τόσους άλλους. Λιγουλάκι δύσκολο, όπως φαίνεται…


UPDATE 23/1/2017

Το τελευταίο ψέμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου ήταν το εξής: “Με αφορμή αυτή την καταγγελία μας, η οποία είναι απολύτως εμπεριστατωμένη και είναι και στη δικαιοσύνη αυτή τη στιγμή” (συνέντευξη στο κανάλι Ε στις 22/1/2017). Μετά από αυτό, σήμερα το πρωί βρέθηκα στην Ευελπίδων, στο κτίριο 16. Στο ισόγειο είναι η Γραμματεία της Εισαγγελίας. Εκεί προσήλθα με την ταυτότητά μου. Μου είπαν ότι δεν εκκρεμεί καμία μήνυση εις βάρος μου. Προσθέστε άλλο ένα ψέμα, λοιπόν, στα υπόλοιπα της κ. Κωνσταντοπούλου.
Και βέβαια το είπε όταν ρωτήθηκε για τις αποχωρήσεις από το κόμμα της και τις καταγγελίες για το τι γινόταν με τους εργαζόμενους (Δικαιούται 5 εργαζόμενοι που πληρώνει η Βουλή ως πρώην ΠτΒ), οποτε είναι και εμφανές γιατί επινοήθηκε αυτή η “ιστορία”.
Ήταν το τελευταίο πρωινό που μου τρώει αυτή η υπόθεση.
Όποιος-α μέχρι τώρα δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει, δεν θα καταλάβει ποτέ και δεν με ενδιαφέρει κιόλας.
Όποιος-α συνεχίσει να αναπαράγει τα ψέματα και τις συκοφαντίες, είναι ό,τι και η Ζ. Κωνσταντοπούλου: κοινός συκοφάντης.
Χειρότερο είναι το -πολιτικό- πρόβλημα με όποιον-αν ξέρει και δεν μιλάει, γιατί δεν θέλει να χαλάσει τις “γέφυρες” που έχει ρίξει ή ακόμη χειρότερα γιατί προσδοκά βουλευτιλίκια. Όποιος-α επιλέγει να συμμαχήσει με ανθρώπους που αποδεδειγμένα είναι ανήθικοι και διέρχονται όλων των μέσων, θα το βρει -και μάλιστα σύντομα- μπροστά του. Μόνο που τότε θα ναι αργά πια, γιατί θα χει χάσει και την αξιοπρέπειά του.


UPDATE 28/2/17

Σήμερα το πρωί η Ζ. Κωνσταντοπούλου, σε μια ακόμη από τις συχνές τηλεοπτικές εμφανίσεις της, στην εκπομπή του Ν. Παπαδάκη του ΑΝΤ1, όταν ο τηλεπαρουσιαστής τη ρώτησε για τις αποχωρήσεις, είπε: “Όχι, κύριε Παπαδάκη, δεν είχαμε αποχωρήσεις. Υπήρξαν πρόσωπα που τα απομακρύναμε εμείς, πρόσωπα τα οποία αποδείχτηκε ότι είχαν συμμετοχή σε μια διαδικασία διάβρωσης της Πλεύσης Ελευθερίας. Συνδέεται η διαδικασία αυτή διάβρωσης και με την κυβέρνηση, συνδέεται και με μιντιακά συμφέροντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλη αυτή η ιστορία υποκινήθηκε από συγκεκριμένα μιντιακά συμφέροντα και διακινήθηκε από κυβερνητικά πρόσωπα και από πρόσωπα που παριστάνουν τους επαναστάτες και τους αριστερούς”.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η Ζ. Κωνσταντοπούλου πράγματι επινόησε και διακίνησε όλη αυτή τη συκοφαντία για να βρει μια “εύπεπτη” θεωρία συνωμοσίας ώστε για άλλη μια φορά να μην φταίει εκείνη για το τι συνέβη στο κόμμα της. Και την επαναφέρει όποτε τη ρωτήσουν για τις αποχωρήσεις από την Πλεύση. Όπως δεν έβγαλε κανένα πολιτικό συμπέρασμα από την εμπειρία της στον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι δεν θέλει να βγάλει και κανένα συμπέρασμα από το ότι διέλυσε το κόμμα της πριν καλά καλά το φτιάξει. Και στις δυο περιπτώσεις φταίγαν κάποιο άλλοι. Απλό και εύκολο…

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι στους “κάποιους άλλους” προστίθεται τώρα και η κυβέρνηση. Βέβαια, τα “μιντιακά συμφέροντα” που καταγγέλλονται, τα “κυβερνητικά πρόσωπα” που καταγγέλλονται, ούτε και τώρα δεν τα ονοματίζει η κ. Κωνσταντοπούλου. Απλώς αφήνει να εννοηθεί ότι πίσω από μένα την “δωροδόκα” κρύβεται και ο… ΣΥΡΙΖΑ. Σάμπως της ζητάει και κανείς στοιχεία για όσα λέει;

Είναι καινούριο αυτό; Όχι και τόσο…. Εδώ και καιρό δεν ασχολούμαι με το θέμα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η επίθεση έχει σταματήσει -κάθε άλλο. Τα γνωστά προφίλ που έχουν αναλάβει την επίθεση εναντίον μου εδώ και καιρό διακινούν υπογείως νέες συκοφαντίες, ότι “τα έχω καλά με τον ΣΥΡΙΖΑ” και ότι “θα με διορίσει η κυβέρνηση προϊσταμένη” στο ΥΠΠΟΑ όπου δουλεύω. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να απαντήσω σε αυτά -το πιο αστείο πάντως είναι να τα διακινούν αυτά άνθρωποι που πριν ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ και είχαν ή επιδίωκαν να έχουν θέσεις…  Ο μόνος λόγος που το αναφέρω είναι ότι η σημερινή “προσθήκη” της κυβέρνησης στην “συνωμοσία”, διά στόματος της ίδιας της Κωνσταντοπούλου, δείχνει ότι όσοι διακινούν τα συκοφαντικά σενάρια εναντίον μου δεν το κάνουν μόνοι τους, αλλά σε συνεννόηση με το επιτελείο της Πλεύσης.

Και κάτι ακόμη: η Ζ. Κωνσταντοπούλου διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους την αντίθεση της στα “συμφέροντα”. Μόνο που από τότε που δημιούργησε την Πλεύση Ελευθερίας δεν έχει ονοματίσει ποτέ κανένα από αυτά τα “συμφέροντα”. Γιατί άραγε δεν τολμά να προφέρει το όνομα του Αλαφούζου, του Μαρινάκη, του Βαρδινογιάννη, του Νιάρχου, του Λάτση, τώρα που δεν έχει τις “πλάτες” ενός κοινοβουλευτικού κόμματος; Και σε τι διαφέρει από τη Ρ. Δούρου που σε όλη την προεκλογική της εκστρατεία το 2014 επίσης κατήγγειλε γενικώς τα “συμφέροντα” χωρίς ποτέ να τα κατονομάζει;

Ο προσεκτικός παρατηρητής αυτά τα βλέπει και τα ξέρει. Όπως ξέρει ότι στο κίνημα των Σκουριών, στο κίνημα της Κερατέας, στη Φυλή, στις ανεμογεννήτριες, στο Ελληνικό, στον Ερημίτη της Κέρκυρας και σε ένα σωρό άλλες περιπτώσεις οι άνθρωποι του κινήματος έχουν τολμήσει να συγκρουστούν με συγκεκριμένα συμφέροντα, με το ονοματεπώνυμό τους, χωρίς να έχουν τις πλάτες κανενός άλλου παρά μόνο των ανθρώπων με τους οποίους βρίσκονται μαζί στο δρόμο. Ε, υπάρχει τεράστια διαφορά…

 

 

5 thoughts on “Για τις (συνεχιζόμενες) αθλιότητες της Ζωής Κωνσταντοπούλου”

  1. Μπορει να κανω λαθος,αλλα μηπως δινετε ετσι αξια σε καποιον που δεν εχει τιποτα αλλο παρα ψωνιο για δημοσιοτητα(και της την δινετε ετσι απλοχερα,συνεχιζοντας αυτο για το οποιο πηγε στο σκαι σε πρωτη φαση)
    …Μην πεφτετε στις παγιδες βρε των μηντιακων κροκοδειλων.
    Η αδιαφορια ειναι ο θανατος των υπουλων και των φιλων του ψεμματος.
    Ποιος στα καλα του ακομα θα πιστευε καποια που μεσα απο συστημικο μεσο(κ μαλιστα με πολυ γνωστο λογο και παρελθον) πουλαει επανασταση ?
    Οσοι πανε εκει,ειναι παιδακια τους.
    Αλλοιως ανθρωποι με ηθος και αξιες ,ουτε απ εξω δεν περνανε..
    Και οι θεατες τους ειναι εκτος των ανθρωπων που ισως να σκεφτουν καποια στιγμη κατι διαφορετικο απ την νοικοκυρεμενη αρπαχτικη αγοραια δημοκρατια τους.
    Οποτε ετσι κι αλλοιως χαμενα λογια…
    Οι υπολοιποι ξερουμε περι τινος προκειται οπως νομιζω ειναι προφανες απ οσα ειπα.
    Καλη συνεχεια.
    ΥΓ.Ασ την τρελλη στην τρελλα της…κατα το γνωστο λαικο ασμα

    1. Καταρχάς δεν συμφωνώ με την ψυχιατρικοποίηση. Κατά δεύτερον, προσπαθώ να κάνω όσο γίνεται λιγότερα, ώστε να υπερασπιστώ τον εαυτό μου από μια συνεχιζόμενη ψευδολογία, χωρίς ταυτόχρονα να καταφύγω ούτε σε αγωγές (που δεν κάνω λόγω προσωπικής πολιτικής στάσης αρχών, τα πολιτικά θεματα δεν λύνονται στα δικαστήρια) ούτε να αναπαράγω ένα τόσο άθλιο θέμα. Όταν όμως σε κατηγορούν ως “λαμόγιο”, δεν γίνεται να σιωπάς. Ούτε όταν χρησιμοποιούν αποκλειστικά ΨΕΜΑΤΑ.

  2. Δεν είχα καμία αμφιβολία εξ’αρχής ότι οι “καταγγελίες” είναι ανυπόστατες. Το πιο γελοίο του πράγματος, ήταν ότι χρησιμοποιήθηκε και το όνομα του Παναγιώτη Σωτήρη (ΛΑΕ).Κάπου εκεί,άρχισα να σκέφτομαι ότι η όλη υπόθεση έχει μια ξεκάθαρη πολιτική επίπτωση : να κοπούν οι γέφυρες επικοινωνίας με τα άλλα “αντιμνημονιακά” (ας το πούμε έτσι) κόμματα.
    Το πώς και το γιατί η Ζωή Κωνσταντοπούλου προέβη σε μια τέτοια διαλυτική (και αυτοκαταστροφική εν πολλοίς,κατά τη γνώμη μου,κίνηση),δεν το γνωρίζω.Και οι πέτρες στην ευρύτερη Αριστερά γνωρίζουν ότι η Δέσποινα Κουτσούμπα και ο Παναγιώτης Σωτήρης είναι συνειδητοί και ανιδιοτελείς αγωνιστές.Και οι πέτρες.Μα να βάλεις θέμα… ηθικής τάξης σ’αυτούς;Είναι επιεικώς ανόητο.Μα καλά,πως της ήρθε;
    Είναι βαρύτατο λάθος να αδικείς και να συκοφαντείς ανθρώπους.Βαρύτατο.Θά’πρεπε η ίδια,που έχει ζήσει στο πετσί της την κατασυκοφάντηση,να είναι πολύ πιο προσεκτική.
    Οι άνθρωποι κάνουν λάθη.Ελπίζω ότι,σύντομα,η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα αντιληφθεί το δικό της και θα το αναγνωρίσει.
    Καλή συνέχεια και στους δυο σας και καλούς αγώνες.

  3. ερώτηση για ποιο λόγο ξεκίνησε αυτή την επίθεση η Κωνσταντοπουλou???

    1. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η Ζ. Κωνσταντοπούλου πράγματι επινόησε και διακίνησε όλη αυτή τη συκοφαντία για να βρει μια “εύπεπτη” θεωρία συνωμοσίας ώστε για άλλη μια φορά να μην φταίει εκείνη για το τι συνέβη στο κόμμα της. Και την επαναφέρει όποτε τη ρωτήσουν για τις αποχωρήσεις από την Πλεύση. Όπως δεν έβγαλε κανένα πολιτικό συμπέρασμα από την εμπειρία της στον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι δεν θέλει να βγάλει και κανένα συμπέρασμα από το ότι διέλυσε το κόμμα της πριν καλά καλά το φτιάξει. Και στις δυο περιπτώσεις φταίγαν κάποιο άλλοι. Απλό και εύκολο…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *