Με όλα αυτά που διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες κοντεύουμε να χάσουμε το μυαλό μας κι επειδή κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να χάσουμε και το μνημονικό μας, ας το φρεσκάρουμε λίγο εδώ με μια παλιότερη ιστορία. Στην ιστορία αυτή είχα προσωπική εμπλοκή, αφού η κριτική μου στο αναφερόμενο «φιλμάκι» ήταν μία από τις αιτίες που η κ. Παναγιωταρέα μου απέστειλε εξώδικο το 2013 και μετά προχώρησε σε αγωγή εναντίον μου το 2014 για συκοφαντική δυσφήμηση, την οποία τελικά μόνη της απέσυρε. Λόγω της διαμάχης είχα αναγκαστεί να ασχοληθώ με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια για το φιλμάκι αυτό, χωρίς να γνωρίζω τότε ποια τροπή θα έπαιρναν οι μετέπειτα εξελίξεις…
Βρισκόμαστε στην αρχή του 2014, η τότε Γενική Γραμματέας του ΥΠ.ΠΟ.Α., Λίνα Μενδώνη, ως «παιδί φρονίμων που πριν πεινάσει, μαγειρεύει», φροντίζει για την προβολή του προσώπου και του έργου της, μέσα από τις δράσεις που υλοποιούνται από το Υπουργείο με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2007-2013. Στο πλαίσιο των προβλεπόμενων ενεργειών πληροφόρησης – δημοσιότητας που πληρώνονται από το ΕΣΠΑ, δίνει εντολή να παραχθεί βίντεο για την παρουσίαση των έργων. Μέχρι εδώ όλα καλά – το βίντεο «Η συνεισφορά του ΕΣΠΑ στον Ελληνικό Πολιτισμό» ανατίθεται σε εξωτερικό ανάδοχο και τα γυρίσματα πραγματοποιούνται μέχρι το καλοκαίρι του ίδιου έτους.
Βέβαια, το βίντεο αυτό έχει μια περίεργη ιστορία, καθώς πολύ πριν δοθεί η εντολή για την παραγωγή του στις Υπηρεσίες, την ύπαρξή του την πληροφορηθήκαμε στο ΥΠΠΟΑ όχι από την τότε πολιτική ηγεσία αλλά από την κ. Άννα Παναγιωταρέα, η οποία τον Σεπτέμβριο 2013 μου είχε αποστείλει εξώδικο -γιατί αναρωτιόμουν με ποια ιδιότητα περιόδευε στα έργα ΕΣΠΑ της χώρας (τότε δεν είχε εφευρεθεί ακομη ούτε το «άμισθι επικοινωνιακή σύμβουλος Τάφου», ούτε το «άμισθη επικοινωνιακή σύμβουλος της Υπουργού») και έκανε παρατηρήσεις στους συναδέλφους για το πώς τα εκτελούν- απαντώντας ότι ανέλαβε να επιβλέπει εθελοντικά και αμισθί την παραγωγή ντοκιμαντέρ για την προβολή των έργων ΕΣΠΑ του ΥΠΠΟΑ ήδη από τον Φεβρουάριο 2013. Από τα χρονικά παράδοξα κι αυτό, αλλά ας μην πλατειάζουμε…
Ξαναγυρνάμε στο καλοκαίρι 2014: Το βίντεο μοντάρεται, ολοκληρώνεται και παραδίδεται στις Υπηρεσίες του ΥΠ.ΠΟ.Α. στα τέλη Ιουλίου, αν δε με απατά η μνήμη μου. Με την παραλαβή του, ωστόσο, αρχίζει το σούσουρο μεταξύ συναδέλφων, που διαπιστώνουν ότι η ελληνική αφήγηση είναι προβληματική, καθώς ο εκφωνητής, χωρίς να υπάρχει λόγος, χρησιμοποιεί έναν στόμφο παλιάς κοπής, θυμίζοντας παλαιότερες εκφωνήσεις «Επικαίρων» της Χούντας. Όμως, στις 28 Αυγούστου 2014 (εν μέσω του «σήριαλ» της Αμφίπολης) έχει προγραμματιστεί ημερίδα του Υπουργείου, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σχετικά με την υλοποίηση των έργων ΕΣΠΑ, όπου, μεταξύ άλλων, θα προβληθεί για πρώτη φορά και το εν λόγω βίντεο. Οι θυμηδίες των παρισταμένων και τα σχόλια μεγάλου τμήματος του κοινού που σχολιάζει περί ύφους «Επίκαιρων της Χούντας», κάνουν την πολιτική ηγεσία να θορυβηθεί. Καθώς το βίντεο θα μείνει κληρονομιά στην ιστοσελίδα του Υπουργείου, και λόγω της εμπλοκής σε αυτό της κ. Άννας Παναγιωταρέα (που θα της έμενε και η ρετσινιά…), αναζητείται τρόπος να ηχογραφηθεί ξανά η εκφώνηση στα ελληνικά.
Ως δια μαγείας βρίσκεται η λύση: αναλαμβάνει να κάνει την εκφώνηση ξανά ο κ. Δημήτρης Λιγνάδης. Από ό,τι μάθαμε οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, η εκφώνηση έγινε χωρίς αμοιβή, ως προσωπική χάρη στη Γενική Γραμματέα. Προφανώς και έτσι έγινε, αφού το τελικό φιλμάκι της εταιρείας έχει την αφήγηση στα ελληνικά με τη φωνή του κ. Δ. Λιγνάδη (https://www.youtube.com/watch?v=DXIGn5_udso), ενώ το όνομά του δεν αναφέρεται στους συντελεστές. Η φωνή του, όμως, είναι απολύτως αναγνωρίσιμη και είναι δυνατό κάθε ενδιαφερόμενος να έχει σαφή άποψη από το αναρτημένο βίντεο. Εκ του αποτελέσματος, κανείς δεν αμφιβάλει ότι η εκφώνηση του κειμένου στα ελληνικά σώθηκε από την παρέμβαση αυτή, όπως και το βίντεο στο σύνολό του, αλλά η αναφορά εδώ δεν γίνεται για να αποδοθούν εύσημα στο ταλέντο του κ. Δ. Λιγνάδη ως αφηγητή.
Τα παραπάνω γράφονται για να απαντήσουν τις πρόσφατες ανεκδιήγητες διαρροές της Υπουργού περί «γνωριμίας της με τον Δ. Λιγνάδη τρεις μέρες πριν αναλάβει τα καθήκοντα του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου», όπως τα είδα γραμμένα σε «αποκλειστικό ρεπορτάζ» (έτσι λένε τώρα τις κυβερνητικές διαρροές) στα «Παραπολιτικά», αλλά και στο «μπιλιετάκι» της ΕΡΤ. Θυμίζουμε, ήταν Σεπτέμβριος του 2014 όταν έγινε η προσωπική χάρη, που προϋποθέτει φιλία ή τουλάχιστον γνωριμία για να ζητηθεί. Κι ας μην βιαστούν κάποιοι να μας πουν ότι η νέα εκφώνηση έγινε από την εταιρεία παραγωγής, χωρίς να το γνωρίζει η τότε Γενική Γραμματέας, γιατί σε αυτή την περίπτωση, ο γνωστός ηθοποιός θα είχε πληρωθεί κανονικά για τις υπηρεσίες του και η εταιρεία θα ήταν υποχρεωμένη να προσθέσει το όνομά του στους τίτλους τέλους, πέραν του γεγονότος ότι θα το είχε απαιτήσει και ο ίδιος!
Προφανώς καθόλου παράλογο δεν είναι να υπάρχει και γνωριμία και σχέση μεταξύ τους, αφού η κ. Μενδώνη διατελούσε ΓΓ του ΥΠΠΟΑ κατά διαστήματα από το 1999. Λίγο δύσκολο η «ισόβια» Γενική Γραμματέας Πολιτισμού να μη γνώριζε και τα όσα συζητούσε όλος ο χώρος του σύγχρονου πολιτισμού ειδικά το μακρινό 2002. Παράλογη –και προσβλητική για την νοημοσύνη μας- είναι η προσπάθεια να αποσείσουν κάθε πολιτική ευθύνη η κυβέρνηση και η Υπουργός που κατήργησαν καμπόσα άρθρα νόμων για να διορίσουν απευθείας τον Δ. Λιγνάδη στη θέση του καλλιτεχνικού Διευθυντή του μεγαλύτερου δημόσιου θεατρικού φορέα της χώρας, λέγοντας ότι το κάνουν για λόγους «δημοσίου συμφέροντος». Οι Υπουργοί έχουν ούτως ή άλλως πολιτική ευθύνη για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους στον τομέα ευθύνης τους, ανεξαρτήτως πολιτικής γνωριμίας, αλλά μιας και αναφέρατε την προσωπική γνωριμία, ας καταθέσω κι εγώ την εμπειρία μου.
Στα σοβαρά τώρα: Ας σταματήσει εδώ η ενορχηστρωμένη συγκάλυψη του θύτη κι ας πάψουν να θεωρούν ότι η κοινή γνώμη μασάει κουτόχορτο και θα δεχτεί εύκολα ότι δεν υπάρχουν ευθύνες εκείνων που υπέγραψαν την τοποθέτησή του σε μια τόσο σημαντική θέση.
Όπως τα είπε καλύτερα από μένα η ηθοποιός Δώρα Χρυσικού: “Η κ. Μενδώνη θα ‘πρεπε ήδη να έχει παραιτηθεί διότι την βαραίνουνε πάρα πολλά, πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη. Δεν μας έχει δώσει καμία επαρκή απάντηση για την παραίτηση του Λιγνάδη κι ένα επαρκές σχόλιο το οποίο δεν θα υποτιμά κατάφωρα τη νοημοσύνη μας. Όχι, δεν θα καθίσουμε φρόνιμα, καθόμασταν φρόνιμα πάρα πολλά χρόνια, τώρα είναι η στιγμή της συντριβής, τώρα είναι η στιγμή που πρέπει να εξαρθρωθεί όλο το παλιό και σάπιο σύστημα, τώρα φωνάζουμε. Θα υπάρξει η σύνθεση, θα υπάρξει η συμφιλίωση, αλλά δεν είναι η ώρα”.