Ακούγοντας τις δηλώσεις του Δ. Λιγνάδη για «δικαίωση» και διαβάζοντας άρθρα στον φιλοκυβερνητικό τύπο, πραγματικά απορεί κάποιος: δεν καταδικάστηκε για δύο βιασμούς ανηλίκων; Τόσο δεδομένη είχαν την αθώωσή του, που οι δηλώσεις και τα άρθρα είχαν γραφτεί από πριν! Απλώς στη θέση της λέξης «αθώωση» έβαλαν τη λέξη «αποφυλάκιση». Αυτό ήταν το καλύτερο που μπόρεσε να πετύχει για το (πολιτικό και μιντιακό) σύστημα που στηρίζει τον Λιγνάδη η Πρόεδρος του δικαστηρίου Π. Γιούπη…
Όταν τον Ιανουάριο 2021 ο Πρωθυπουργός και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποδέχονταν με τυμπανοκρουσίες την Σοφία Μπεκατώρου και προσποιούνταν τους μπροστάρηδες του κινήματος #metoo, τίποτα δεν προμήνυε τις εξελίξεις. Λίγες βδομάδες μετά, αναγκάζονταν να πάρουν αποστάσεις από το #metoo, καθώς στο στόχαστρο βρέθηκε ο εκλεκτός τους Δ. Λιγνάδης, αυτός που είχαν επιλέξει ως «πολιτιστικό γκουρού» της ΝΔ για να τα βάλει με την «ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς» στους χώρους του πολιτισμού. Παρά τη στήριξη που του παρείχαν, η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ της αναγκάστηκαν τελικά να υποχωρήσουν κάτω από το κύμα διαμαρτυρίας –που αγκάλιαζε και τους ψηφοφόρους της ΝΔ- μετά τις μαρτυρίες των θυμάτων.
Φρόντισαν βέβαια ο κατηγορούμενος να έχει διακριτική μεταχείριση, με περιθώριο μήνα για να «καθαρίσει» τα ίχνη του, υλικά και ψηφιακά. Φρόντισαν ώστε ο Λιγνάδης να έχει την «πρέπουσα» νομική υποστήριξη (τον άθλιο Αλ. Κούγια) ώστε να μην τολμήσουν κι άλλα (από τα εκατοντάδες) θύματα να εμφανιστούν στο δικαστήριο. Ήταν σίγουροι ότι, ένα χρόνο μετά, η ετυμηγορία του δικαστηρίου θα δικαιώσει τους υποστηριχτές του Λιγνάδη για να μας κουνήσουν το δάχτυλο ότι «κατασπαράξαμε» έναν αθώο. Αλλά δεν τους βγήκε.
Η πολύμηνη διαδικασία στο ακροατήριο ήταν μια νέα, επίπονη διαδικασία για τα θύματα, τους μάρτυρες και όσους-ες παρακολούθησαν τη δίκη. Ίδιον του Αλ. Κούγια δεν είναι μόνο η διαστροφή της πραγματικότητας και ο άθλιος συντηρητισμός γυμνασιάρχη του 1950. Βασικό του χαρακτηριστικό είναι η άσκηση ψυχολογικής βίας σε όλους τους παράγοντες της δίκης. Με την ανοχή της Προέδρου του δικαστηρίου (που ψήφισε «αθώος» σε όλα τα αδικήματα), τα θύματα επανατραυματίστηκαν με τον χειρότερο τρόπο, υπό το επιδοκιμαστικό βλέμμα του Δημήτρη Λιγνάδη. Ένα από τα θύματα το περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο, λέγοντας «ο Κούγιας με κακοποίησε με την ίδια μέθοδο που το έκανε ο Λιγνάδης: στην αρχή προσπάθησε να με κάνει να νιώσω άνετα, ώστε μετά να εξαπολύσει την επίθεσή του». Ο Κούγιας ήταν η απόλυτα ταιριαστή νομική εκπροσώπηση ενός κατηγορούμενου που, αμετανόητος, ήθελε να συνεχίσει να κακοποιεί τα θύματα μέσα στο δικαστήριο!
Η αλληλεγγύη στα θύματα μέσα κι έξω από το δικαστήριο, η δουλειά καταγραφής και δημοσιότητας που έκανε το Παρατηρητήριο της Δίκης Λιγνάδη και η κινητοποίηση κόσμου στο ακροατήριο βοήθησε ώστε οι προσπάθειες του Κούγια, του Λιγνάδη και του συστήματος που τους προστάτευε, να μην ευοδωθεί. Ο Εισαγγελέας περιέγραψε ακριβώς όσα έγιναν κατανοητά για την πολύχρονη δράση του Λιγνάδη, μέσα από αυτή τη δίκη, και οι ένορκοι μαζί με ένα μέλος του τακτικού δικαστηρίου τον έκριναν ένοχο για 2 βιασμούς ανηλίκων. Με πλειοψηφία 4-3 αποφασίστηκε ταυτόχρονα η αποφυλάκισή του ως το Εφετείο. Κι από κει ξεκίνησε η νέα εκστρατεία «αθώωσής» του.
Όπως ακριβώς τον Φλεβάρη του 2021, έτσι και τον Ιούνιο 2022 η κυβέρνηση και οι αρθρογράφοι του ακραίου κέντρου αναγκάστηκαν να ανακρούσουν πολύ γρήγορα πρύμναν. Η απόφαση αποφυλάκισης, που νόμισαν ότι ήταν το «θείο δώρο» για την αθώωσή του στα μάτια της κοινωνίας και κατ’ επέκταση στο Εφετείο, τους γύρισε μπούμεραγκ. Ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων έβαλε στο στόχαστρο ξανά το ξέπλυμα του Λιγνάδη. Τα πανό «ΒΙΑΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ» αναρτήθηκαν σε παραστάσεις από τους θεατές και οι θίασοι -ακόμη και ηθοποιοί που ως τότε δεν είχαν πάρει θέση- διάβασαν το κείμενο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Ένα πρωτόγνωρο κύμα εντός και εκτός του καλλιτεχνικού κόσμου σάρωσε το επιχειρούμενο ξέπλυμα και οδήγησε στην έφεση της Εισαγγελέα.
Η δίκη θα ξαναγίνει εξ ολοκλήρου στο Εφετείο. Αυτό που μάθαμε από την πρωτόδικη απόφαση είναι ότι το σύστημα πίσω από τον Λιγνάδη δεν είναι ανίκητο. Κι αυτό που γνωρίζαμε από πριν είναι ότι οι μάχες απέναντι σε ένα τέτοιο σύστημα κερδίζονται με πολύ αγώνα, που δεν πρέπει να σταματήσει από τώρα και ως την ετυμηγορία του Εφετείου. Το χρωστάμε στα εκατοντάδες, ανώνυμα και επώνυμα θύματα.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ της 31/7/2022
«Βιαστής είναι» και κυκλοφορεί ελεύθερος